Of u in Nederland kunt scheiden wordt geregeld door de Brussel II ter verordening. Deze verordening bepaalt of de rechtbank in Nederland bevoegd is om een verzoek tot echtscheiding te behandelen.
Volgens artikel 3 bis is de Nederlandse rechter bevoegd indien:
- de echtgenoten hun gewone verblijfplaats in Nederland hebben
- de echtgenoten hun laatste (gezamenlijke) gewone verblijfplaats in Nederland hadden en een van hen nog steeds in Nederland verblijft
- de respondent heeft zijn gewone verblijfplaats in Nederland
- de echtgenoten dienen een gezamenlijk verzoek tot echtscheiding in en een van hen heeft zijn gewone verblijfplaats in Nederland.
- de verzoeker (verzoekende echtgenoot) heeft zijn gewone verblijfplaats in Nederland en (s)hij ten minste een jaar onmiddellijk voorafgaand aan de aanvraag in Nederland heeft gewoond
of
- de verzoeker (verzoekende echtgenoot) heeft zijn gewone verblijfplaats in Nederland en (s)hij ten minste zes maanden onmiddellijk voorafgaand aan de aanvraag in Nederland heeft gewoond en heeft de Nederlandse nationaliteit.
Krachtens artikel 3 ter is de Nederlandse rechter ook bevoegd indien:
- beide echtgenoten hebben de Nederlandse nationaliteit.
Kinderen
De Nederlandse rechter zal ook bevoegd zijn om beslissingen over de kinderen te nemen, indien de kinderen hun gewone verblijfplaats in Nederland hebben.
Toepasselijk recht
De bevoegdheid om een echtscheidingsbeslissing te geven, impliceert niet automatisch dat de Nederlandse rechter het Nederlandse huwelijksrecht zal toepassen.
Soms hebben echtgenoten samen gekozen welk recht van toepassing zal zijn in geval van echtscheiding.
Als de echtgenoten geen keuze hebben gemaakt, ....
Lees meer informatie over echtscheiding.