Een bezoekregeling bepaalt wanneer de kinderen bij de ouder verblijven bij wie ze geen hoofdverblijf hebben.
De omgangsregeling kan zeer nauwkeurig zijn. Bijvoorbeeld: met tijden en met wie het kind moet brengen of halen. De feestdagen kunnen zeer nauwkeurig worden verdeeld. Bijvoorbeeld: in de even jaren eerste kerstdag bij de ene ouder en in de oneven jaren bij de andere ouder. Als een omgangsregeling heel precies is vastgelegd, kan dat duidelijkheid geven. Maar er zijn ook rechters die vinden dat het niet nodig zou moeten zijn, omdat ouders normaal gesproken met elkaar moeten kunnen overleggen over de precieze verdeling van vakanties, vrije dagen, etc.
Een omgangsregeling kan tussen de ouders zijn overeengekomen, of door de rechter zijn vastgesteld. Een omgangsregeling die de ouders samen hebben afgesproken, bijvoorbeeld met een mediator, kan dan worden vastgelegd in een beschikking van de rechter. Dit zorgt ervoor dat naleving van de omgangsregeling kan worden gevorderd, bijvoorbeeld door het opleggen van een dwangsom.
In principe heeft iedere ouder het recht om contact op te nemen met zijn of haar kind. Dit staat los van de vraag wie de voogdij heeft en los van de vraag of alimentatie wordt betaald.